Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(pl pectora)

  • 1 pectora

    pl от pectus

    Большой англо-русский и русско-английский словарь > pectora

  • 2 pectora

    [ʹpektərə] pl от pectus

    НБАРС > pectora

  • 3 pectora

    мед.сущ. грудь

    Англо-русский медицинский словарь > pectora

  • 4 pectora

    pl від pectus
    * * *
    pl від pectus

    English-Ukrainian dictionary > pectora

  • 5 pectora

    pl від pectus

    English-Ukrainian dictionary > pectora

  • 6 pectora

    krūšu apvidus

    English-Latvian dictionary > pectora

  • 7 Cónscia méns ut cúique suá (e)st, ita cóncipit íntra Péctora pró factó spémque metúmque suó

    Какие кто сознает за собой деяния, такие надежды или страхи порождает это в глубине его сердца.
    Овидий, "Фасты", I, 485-86.
    ср. Цицерон, "Письма к Аттику", XII, 28, 2: Mea mihi conscientia pluris est quam omnium sermo. "Для меня моя совесть значит больше, чем речи всех"
    ср. А. С. Пушкин "Борис Годунов":
    Ах, чувствую: ничто не может нас
    Среди мирских печалей успокоить;
    Ничто, ничто... едина разве совесть.
    Так, здравая, она восторжествует
    Над злобою, над темной клеветою.
    Но если в ней единое пятно,
    Единое случайно завелося,
    Совесть может преисполнять нас страхом, так же как может преисполнять уверенностью и душевным спокойствием. О себе я могу сказать, что во многих случаях я шел гораздо более твердым шагом в силу внутреннего побуждения моей воли и сознания чистоты моих помыслов. Conscia mens ut cuique sua est, ita concipit intra pectora pro facto spemque metumque suo. (Мишель Монтень, О совести.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Cónscia méns ut cúique suá (e)st, ita cóncipit íntra Péctora pró factó spémque metúmque suó

  • 8 Quid nón mortália péctora cógis, Áuri sácra famés!

    К чему не склоняешь ты смертные души, проклятая страсть к золоту!
    Вергилий, "Энеида", III, 57.
    Потребность в обогащении, желание иметь состояние, надежда на приобретение, конкуренция, соревнование и даже честолюбие являются душой производства. - Нет, нет, ибо все это в Икарии производится без этого, но гнусный эгоизм, бесчеловечная жадность, ненасытная и роковая жажда золота (quid non mortalia pectora cogis, auri sacra fames!), роскошь и ее разлучный спутник - нищета, толкающая на преступление (malesuada fames [ Злой советчик голод (Вергилий, "Энеида", VI, 276). - авт. ]), является настоящим источником того моря зла, которое грозит потопить человечество. (Этьен Кабе, Путешествие в Икарию.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Quid nón mortália péctora cógis, Áuri sácra famés!

  • 9 pectus (pl pectora)

    Медицина: грудь

    Универсальный англо-русский словарь > pectus (pl pectora)

  • 10 pectus

    pectus, ŏris, n. [kindred with the Sanscr. vakshas, pectus], the breast, in men and animals.
    I.
    Lit., the breast, the breastbone:

    pectus, hoc est ossa praecordiis et vitalibus natura circumdedit,

    Plin. 11, 37, 82, § 207; cf. Cels. 8, 7 fin.; 8, 8, 2:

    meum cor coepit in pectus emicare,

    Plaut. Aul. 4, 3, 4:

    dignitas, quae est in latitudine pectoris,

    Quint. 11, 3, 141:

    summis digitis pectus appetere,

    id. 11, 3, 124; 11, 3, 122:

    pectore adverso,

    id. 2, 15, 7:

    aequo pectore,

    upright, not inclined to one side, id. 11, 3, 125:

    pectore in adverso ensem Condidit,

    Verg. A. 9, 347:

    in pectusque cadit pronus,

    Ov. M. 4, 578:

    latum demisit pectore clavum,

    Hor. S. 1, 6, 28; 2, 8, 90 et saep.; Vulg. Gen. 3, 14.—In the poets freq., in plur., of a person's breast: hasta volans perrumpit pectora ferro, Liv. Andron. ap. Prisc. p. 760 P.; Ov. M. 4, 554.—
    II.
    Transf.
    A.
    The stomach ( poet.):

    reserato pectore diras Egerere inde dapes... gestit,

    Ov. M. 6, 663.—
    B.
    The breast.
    1.
    As the seat of affection, courage, etc., the heart, feelings, disposition:

    somnum socordiamque ex pectore oculisque amovere,

    Plaut. Ps. 1, 2, 11:

    Ah, guttula Pectus ardens mi adspersisti,

    i. e. a little comforted, id. Ep. 4, 1, 32:

    in amicitiā, nisi, ut dicitur, apertum pectus videas, etc.,

    Cic. Lael. 26, 97:

    si non ipse amicus per se amatur toto pectore ut dicitur,

    id. Leg. 1, 18, 49:

    pietate omnium pectora imbuere,

    Liv. 1, 21, 1:

    metus insidens pectoribus,

    id. 10, 41, 2; 1, 56, 4:

    quinam pectora semper impavida repens terror invaserit,

    id. 21, 30, 2:

    in eodem pectore nullum est honestorum turpiumque consortium,

    Quint. 12, 1, 4; 2, 5, 8:

    te vero... jam pectore toto Accipio,

    Verg. A. 9, 276:

    his ubi laeta deae permulsit pectora dictis,

    id. ib. 5, 816:

    robur et aes triplex circa pectus erat,

    Hor. C. 1, 3, 10; 2, 12, 15:

    pectoribus mores tot sunt quot in orbe figurae,

    id. A. A. 1, 759:

    mollities pectoris,

    tender-heartedness, id. Am. 3, 8, 18; id. H. 19, 192; so,

    pectus amicitiae,

    a friendly heart, a friend, Mart. 9, 15, 2; Stat. S. 4, 4, 103; Manil. 2, 600.— Of courage, bravery:

    cum tales animos juvenum et tam certa tulistis Pectora,

    Verg. A. 9, 249:

    te vel per Alpium juga... Forti sequemur pectore,

    Hor. Epod. 1, 11; Val. Fl. 6, 288.—Of conscience:

    vita et pectore puro,

    Hor. S. 1, 6, 64:

    pectora casta,

    Ov. H. 13, 30.—
    2.
    The soul, spirit, mind, understanding:

    de hortis toto pectore cogitemus,

    Cic. Att. 13, 12, 4; so,

    incumbe toto pectore ad laudem,

    id. Fam. 10, 10, 2:

    onerandum complendumque pectus maximarum rerum et plurimarum suavitate,

    id. de Or. 3, 30, 121:

    quod verbum in pectus Jugurthae altius descendit,

    Sall. J. 11, 7; Liv. 1, 59:

    (stultitiam tuam) in latebras abscondas pectore penitissumo,

    Plaut. Cist. 1, 1, 64:

    multipotens pectus habere, ut copias... pectore promat suo,

    id. Bacch. 4, 1, 8 Fleck.: haben' tu amicum quoi pectus sapiat? id. Trin. 1, 2, 53; id. Bacch. 4, 4, 12:

    at Cytherea novas artes, nova pectore versat Consilia,

    Verg. A. 1, 657:

    oculis pectoris aliquid haurire,

    Ov. M. 15, 63; id. Tr. 3, 1, 64:

    memori referas mihi pectore cuncta,

    Hor. S. 2, 4, 90:

    nunc adbibe puro Pectore verba,

    id. Ep. 1, 2, 68; 2, 1, 128:

    pectore arripere artes,

    Tac. Or. 28:

    pectus est quod disertos facit, et vis mentis,

    Quint. 10, 7, 15; Ov. P. 2, 4, 24:

    succinctaque pectora curis,

    Stat. S. 5, 1, 77:

    rara occulti pectoris vox,

    i. e. a reserved disposition, Tac. A. 4, 52:

    dicere de summo pectore,

    i.e. without much reflection, Gell. 17, 13, 7.—Of inspired persons:

    incaluitque deo quem clausum pectore habebat,

    Ov. M. 2, 641; Verg. A. 6, 48; Stat. Th. 4, 542.—
    3.
    The person, individual, regarded as a being of feeling or passion:

    cara sororum Pectora,

    Verg. A. 11, 216:

    mihi Thesea pectora juncta fide,

    Ov. Tr. 1, 3, 66:

    pectus consulis gerere,

    Liv. 4, 13; cf. Mart. 9, 15; Manil. 2, 600; Stat. S. 4, 4, 103.

    Lewis & Short latin dictionary > pectus

  • 11 pectus

    pectus, oris, n. [st2]1 [-] poitrine, sein, coeur. [st2]2 [-] coeur, âme, conscience, sensiblilité, courage. [st2]3 [-] esprit, pensée, intelligence, mémoire.    - aequo pectore, Quint, 11, 3, 125: la poitrine droite.    - hasta perrumpit pectora, Liv. Andron. ap. Prisc. p. 760 P: la lance lui brise la poitrine.    - pectus amicitiae, Mart. 9, 15, 2: un coeur d'ami.    - amare toto pectore: aimer de tout son coeur.    - alicui ad pectus advolare: se présenter à l’esprit de qqn.    - toto pectore cogitare: penser de toute son intelligence.    - dicere de summo pectore, Gell. 17, 13, 7: parler à la légère.    - excidere (labi) pectore alicujus: être banni du souvenir de qqn.    - oculis pectoris aliquid haurire, Ov. M. 15.63: pénétrer qqch par le regard de l'intelligence.
    * * *
    pectus, oris, n. [st2]1 [-] poitrine, sein, coeur. [st2]2 [-] coeur, âme, conscience, sensiblilité, courage. [st2]3 [-] esprit, pensée, intelligence, mémoire.    - aequo pectore, Quint, 11, 3, 125: la poitrine droite.    - hasta perrumpit pectora, Liv. Andron. ap. Prisc. p. 760 P: la lance lui brise la poitrine.    - pectus amicitiae, Mart. 9, 15, 2: un coeur d'ami.    - amare toto pectore: aimer de tout son coeur.    - alicui ad pectus advolare: se présenter à l’esprit de qqn.    - toto pectore cogitare: penser de toute son intelligence.    - dicere de summo pectore, Gell. 17, 13, 7: parler à la légère.    - excidere (labi) pectore alicujus: être banni du souvenir de qqn.    - oculis pectoris aliquid haurire, Ov. M. 15.63: pénétrer qqch par le regard de l'intelligence.
    * * *
        Pectus, pectoris, pen. corr. n. g. Plin. La poictrine, Le pictre, Le pis, Le brichet.
    \
        Castigato planus sub pectore venter. Ouid. Soubz la poictrine tant bien formee qu'il n'y a que redire ne reprendre.
    \
        Lymphatum. Ouid. D'homme furieux.
    \
        Ambire aliquem pectore. Lucan. Embrasser.
    \
        Distrinxit arundine pectus. Ouid. Il a blessé d'une fleiche.
    \
        Fouere aliquid aperto pectore. Ouid. Mettre sa poictrine nue dessus.
    \
        Haurire pectora ferro. Ouid. Percer.
    \
        Pectus. Plaut. Le coeur et courage.
    \
        Corpus sine pectore. Horat. Sans coeur.
    \
        Apertum pectus. Cic. Un coeur ouvert, et sans simulation.
    \
        Certa pectora. Virgil. Courages asseurez et constants.
    \
        Foecundum pectus. Stat. Esprit garni de grand scavoir et prudent advis en plusieurs sortes, fecond et copieux en diversité de prudents conseils et advis.
    \
        Generosa pectora. Ouid. Noble coeur.
    \
        Intacta pectora lucro. Claud. Sans avarice.
    \
        Nescia vinci pectora. Virg. Coeur invincible.
    \
        Purum pectus. Horat. Un coeur pur et net, Sans malice.
    \
        Remisso pectore ac placido aliquid ferre. Seneca. Id est, aequo animo. Sans s'esmouvoir.
    \
        Captus toto pectore. Ouid. Insensé.
    \
        Cessit amor pectore. Ouid. S'en est allé.
    \
        Recipere pectus. Seneca. Reprendre courage.

    Dictionarium latinogallicum > pectus

  • 12 tundo [1]

    1. tundo, tutudī, tūnsum u. tūsum, ere (zu Wz. steud, stoßen, schlagen, altind. tudáti, er stößt, gotisch stautan, ahd. stōzin, nhd. stoßen), stoßen, schlagen, hämmern, I) eig.: 1) im allg.: tympana, die Pauken schlagen, Ov.: aliquid malleo, Donat.: virgas lini in saxo stuppario malleo, Plin. (u. so bl. linum frangere tundereque, Plin.): converso bacillo alci oculos vehementissime, Cic.: pectora manu, Ov. (u. so bl. sua pectora, Lact., pectora, Apul.: u. tunsae pectora palmis, Verg.): terram pede, Hor.: lapidem digito, Lucr.: corpus crebro ictu, Lucr.: ferrum non aptum tundendo, um geschlagen zu werden, Plin.: tunsae fruges, gedroschene, Verg.: tunsis pectoribus, Verg. – Sprichw., tundere eandem incudem, auf denselben Amboß schlagen = immer dieselbe Sache betreiben, Cic. de or. 2, 162. – 2) insbes.: a) stoßen = zerstampfen, zerstoßen, im Mörser, Plin.: alqd in farinam, Plin.: aes, kleinstoßen, pochen, Plin.: tunsum allium, Colum.: tunsa testa, Vitr.: tusum marmor, Plin.: tusa herba, Plin. – b) hämmern = durch Hämmern bilden, funditur, sculpitur, tunditur Iuppiter, Augustin. epist. 91, 5. – II) übtr., durch Reden gleichs. auf jmd. hämmern = ihn bestürmen, betäuben, aures, Plaut.: assiduis hinc atque illinc vocibus heros tunditur, Verg.: absol., tundendo effecit senex, durch das viele Vorpredigen und Erinnern, Ter. – / Perf. auch tunsī nach Charis. 248, 2 u. Diom. 372, 18: parag. Infin. tundier, Lucr. 4, 931 (934).

    lateinisch-deutsches > tundo [1]

  • 13 tundo

    1. tundo, tutudī, tūnsum u. tūsum, ere (zu Wz. steud, stoßen, schlagen, altind. tudáti, er stößt, gotisch stautan, ahd. stōzin, nhd. stoßen), stoßen, schlagen, hämmern, I) eig.: 1) im allg.: tympana, die Pauken schlagen, Ov.: aliquid malleo, Donat.: virgas lini in saxo stuppario malleo, Plin. (u. so bl. linum frangere tundereque, Plin.): converso bacillo alci oculos vehementissime, Cic.: pectora manu, Ov. (u. so bl. sua pectora, Lact., pectora, Apul.: u. tunsae pectora palmis, Verg.): terram pede, Hor.: lapidem digito, Lucr.: corpus crebro ictu, Lucr.: ferrum non aptum tundendo, um geschlagen zu werden, Plin.: tunsae fruges, gedroschene, Verg.: tunsis pectoribus, Verg. – Sprichw., tundere eandem incudem, auf denselben Amboß schlagen = immer dieselbe Sache betreiben, Cic. de or. 2, 162. – 2) insbes.: a) stoßen = zerstampfen, zerstoßen, im Mörser, Plin.: alqd in farinam, Plin.: aes, kleinstoßen, pochen, Plin.: tunsum allium, Colum.: tunsa testa, Vitr.: tusum marmor, Plin.: tusa herba, Plin. – b) hämmern = durch Hämmern bilden, funditur, sculpitur, tunditur Iuppiter, Augustin. epist. 91, 5. – II) übtr., durch Reden gleichs. auf jmd. hämmern = ihn bestürmen, betäuben, aures, Plaut.: assiduis hinc atque illinc vocibus heros tunditur, Verg.: absol., tundendo effecit senex, durch das viele Vorpredigen und Erinnern, Ter. –
    ————
    è Perf. auch tunsī nach Charis. 248, 2 u. Diom. 372, 18: parag. Infin. tundier, Lucr. 4, 931 (934).
    ————————
    2. tundo, s. tondeo .

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tundo

  • 14 pectus

        pectus oris, n    [PAC-], a breast, breast-bone: pectore in adverso ensem Condidit, V.: in pectus cadit pronus, O.: latum demisit pectore clavom, H.: esse vincto pectore, ut gracilae sient, tightlaced, T.— The stomach: reserato pectore, O.— The breast, heart, feelings, disposition: amari toto pectore: metus insidens pectoribus, L.: laeta deae permulsit pectora dictis, V.: Illi robur et aes triplex Circa pectus erat, H.: mollities pectoris, tender-heartedness, O.: vitā et pectore puro, conscience, H.: pectora casta, O.— The soul, spirit, mind, understanding: de hortis toto pectore cogitemus: quod verbum in pectus Iugurthae altius descendit, S.: novum in Bruti pectore ingenium, L.: nova pectore versat Consilia, V.: oculis ea pectoris hausit, the mind's eye, O.: memori referas mihi pectore cuncta, H.: deus quem clausum pectore habebat, i. e. who inspired her, O.— A character, heart, person: cara sororum Pectora, V.: mihi Thesea pectora iuncta fide, O.
    * * *
    breast, heart; feeling, soul, mind

    Latin-English dictionary > pectus

  • 15 pectus

    oris n.
    1) часто pl. грудь ( nudum CC)
    2) мужество, смелость
    3) душа, сердце (toto pectore amare C; p. est, quod disertos facit O; artibus ingenuis pectora mollescunt O)
    pectore puro placēre alicui H — понравиться кому-л. чистотой (своего) сердца
    4) вдохновение (aspicies, quantum dederis mihi pectoris O)
    5) ум, рассудок ( toto pectore cogitare C)
    excĭdere pectore O — изглаживаться из памяти, забываться
    6) утроба, желудок ( pectore ēgerĕre dapes O)
    7) личность, человек

    Латинско-русский словарь > pectus

  • 16 pectus

    pectus, oris, n. (vielleicht zu altind. pakša-ḥ, Flügel, Achsel), die Brust an Menschen u. Tieren, I) eig., die Brust, der Brustknochen, das Brustbein, Cels., Verg. u.a.: p. latum, Plin.: pectoris latitudo, Quint.: exstare (sc. aquā) pectore tenus, Tac.: nudare pectus, Liv.: antrum pectoris, Brusthöhle, Augustin.: reserato pectore, das Innere der Brust, Ov. – Plur. poet. v. der Brust einer Person, Ov. u.a. – II) bildl., die Brust, 1) als Sitz des Mutes, der Empfindung, Neigung, Affekte usw., das Herz, Gefühl, die Seele, sed haec res mihi in pectore et corde (Herz u. Seele) curae est, Plaut.: canum fido cum pectore corda, Ter.: dura illa pectora (v. d. Samnitern), Liv.: toto pectore amare, von ganzem Herzen, Cic.: eā pietate omnium pectora imbuere, ut etc., Liv. – forti pectore, Mut, Hor.: pectore puro, Gewissen, Bewußtsein, Hor. – u. wie Herz, Seele, p. amicitiae, Freundesherz, Freund, Manil. u.a.: cara sororum pectora, Verg. – 2) als Sitz der Einsicht, des Verstandes usw., das Herz, der Sinn, die Einsicht, der Verstand, Geist, die Seele, toto pectore cogitare, Cic.: non tu corpus eras sine pectore, Hor.: pectore habere deum, v. Begeisterten, Ov.: excĭdere pectore alcis, vergessen werden, Ov.: de summo pectore dicere, unüberlegterweise, Gell.

    lateinisch-deutsches > pectus

  • 17 gesto

    gesto, āre, āvi, ātum [gero] - tr. - [st1]1 [-] porter çà et là.    - caput gestari in pilo, Cic. Phil. 11, 15, [il ordonna] que sa tête fût promenée au bout d'une pique.    - gestare lecticā, Hor. S. 2, 3, 214: porter (promener) en litière.    - gestari: être transporté [à cheval, en voiture, en litière], voyager, circuler. --- Sen. Ep. 122, 9 ; Mart. 1, 13,8 ; 12, 17, 3 ; Juv. 7, 179.    - sellā gestari: aller en chaise à porteur. [st1]2 [-] porter habituellement sur soi, avec soi.    - Plaut. Rud. 1081; Hor. O. 1, 35, 19.    - non obtunsa adeo gestamus pectora, Virg. En. 1, 567: nous n'avons pas des coeurs si grossiers. --- cf. Plaut. Merc. 572.    - gestare arma umeris, Liv. 27, 48, 16: porter ses armes sur les épaules.    - gestare gemmam digito, Plin. 2, 63, 63, § 158: porter une bague au doigt, avoir une bague au doigt.    - gestare coronam lauream capite, Suet. Tib. 69: avoir une couronne de laurier sur la tête.    - fig. gestare aliquem in sinu, Ter. Ad. 709: porter qqn dans son coeur ; ou in oculis. --- Ter. Eun. 401. [st1]3 [-] transporter.    - ex urbe irritamenta gulae gestabantur, Tac. H. 2, 62: de Rome on transportait des mets excitants. [st1]4 [-] colporter.    - gestare crimina, Plaut. Ps. 427: colporter des accusations. --- cf. Sen. Ep. 123, 8. [st1]5 [-] absol. se faire porter en litière.    - Suet. Dom. 11; Galb. 8.
    * * *
    gesto, āre, āvi, ātum [gero] - tr. - [st1]1 [-] porter çà et là.    - caput gestari in pilo, Cic. Phil. 11, 15, [il ordonna] que sa tête fût promenée au bout d'une pique.    - gestare lecticā, Hor. S. 2, 3, 214: porter (promener) en litière.    - gestari: être transporté [à cheval, en voiture, en litière], voyager, circuler. --- Sen. Ep. 122, 9 ; Mart. 1, 13,8 ; 12, 17, 3 ; Juv. 7, 179.    - sellā gestari: aller en chaise à porteur. [st1]2 [-] porter habituellement sur soi, avec soi.    - Plaut. Rud. 1081; Hor. O. 1, 35, 19.    - non obtunsa adeo gestamus pectora, Virg. En. 1, 567: nous n'avons pas des coeurs si grossiers. --- cf. Plaut. Merc. 572.    - gestare arma umeris, Liv. 27, 48, 16: porter ses armes sur les épaules.    - gestare gemmam digito, Plin. 2, 63, 63, § 158: porter une bague au doigt, avoir une bague au doigt.    - gestare coronam lauream capite, Suet. Tib. 69: avoir une couronne de laurier sur la tête.    - fig. gestare aliquem in sinu, Ter. Ad. 709: porter qqn dans son coeur ; ou in oculis. --- Ter. Eun. 401. [st1]3 [-] transporter.    - ex urbe irritamenta gulae gestabantur, Tac. H. 2, 62: de Rome on transportait des mets excitants. [st1]4 [-] colporter.    - gestare crimina, Plaut. Ps. 427: colporter des accusations. --- cf. Sen. Ep. 123, 8. [st1]5 [-] absol. se faire porter en litière.    - Suet. Dom. 11; Galb. 8.
    * * *
        Gesto, gestas, gestare, Frequentatiuum. Plaut. Porter.
    \
        Gestare in aluo. Plaut. Estre grosse, Porter en son ventre.
    \
        Gestare collo. Plin. Porter à son col.
    \
        Gestare aliquem in sinu. Terent. Le porter à son sein, Le grandement aimer.
    \
        Meum animum gestas, scis quis acturus siem. Plaut. Tu congnois mon courage, et ma volunté, Tu as mon coeur en ta manche.
    \
        Non obtusa adeo gestamus pectora. Virgil. Nous ne sommes point tant cruels et inhumains.
    \
        Ferrum et scopulos gestare in corde. Ouid. Avoir le coeur dur et cruel.

    Dictionarium latinogallicum > gesto

  • 18 transigo

    transigo, ĕre, ēgi, actum [trans + ago] - tr. - [st2]1 [-] pousser à travers ou jusqu'au bout. [st2]2 [-] percer de part en part, transpercer, traverser. [st2]3 [-] passer (sa vie, son existence). [st2]4 [-] mener à bonne fin, régler, achever, accomplir, trancher, arranger, accommoder, conclure, en finir, terminer.    - transigere per pectora ensem, Sil.: passer son épée à travers la poitrine.    - transigit se ipsum gladio, Tac.: il se transperce de son glaive.    - transigere tempus per ostentationem, Tac.: passer son temps à se donner en spectacle.    - negotium transigere: mener à bonne fin une affaire, régler une affaire.    - aliquid cum aliquo transigere: régler qqch avec qqn.    - cum privatis transigere minore pecunia, Cic. Att. 4: en finir avec des particuliers à moins de frais.    - cum aliqua re transigere: en finir avec qqch.    - vixdum mense transacto, Suet. Vit. 8: un mois s'étant à peine écoulé.    - transigi sorte, Liv.: être décidé par la voie du sort.    - transigere fabulum, Plaut.: jouer une pièce.    - transactum est de me: c'en est fait de moi.    - transactum negotium, Ulp.: arrangement à l'amiable.    - postremo inter se transigant ipsi, Ter. Hec. 3: bref, qu'ils s'arrangent entre eux!
    * * *
    transigo, ĕre, ēgi, actum [trans + ago] - tr. - [st2]1 [-] pousser à travers ou jusqu'au bout. [st2]2 [-] percer de part en part, transpercer, traverser. [st2]3 [-] passer (sa vie, son existence). [st2]4 [-] mener à bonne fin, régler, achever, accomplir, trancher, arranger, accommoder, conclure, en finir, terminer.    - transigere per pectora ensem, Sil.: passer son épée à travers la poitrine.    - transigit se ipsum gladio, Tac.: il se transperce de son glaive.    - transigere tempus per ostentationem, Tac.: passer son temps à se donner en spectacle.    - negotium transigere: mener à bonne fin une affaire, régler une affaire.    - aliquid cum aliquo transigere: régler qqch avec qqn.    - cum privatis transigere minore pecunia, Cic. Att. 4: en finir avec des particuliers à moins de frais.    - cum aliqua re transigere: en finir avec qqch.    - vixdum mense transacto, Suet. Vit. 8: un mois s'étant à peine écoulé.    - transigi sorte, Liv.: être décidé par la voie du sort.    - transigere fabulum, Plaut.: jouer une pièce.    - transactum est de me: c'en est fait de moi.    - transactum negotium, Ulp.: arrangement à l'amiable.    - postremo inter se transigant ipsi, Ter. Hec. 3: bref, qu'ils s'arrangent entre eux!
    * * *
        Transigo, transigis, pen. corr. transegi, pen. prod. transactum, transigere, Ex trans et ago. Valer. Flac. Passer oultre.
    \
        Transegit pectora mucro. Sil. A percé tout oultre.
    \
        Transigere vitam. Sallust. Passer le temps de sa vie.
    \
        Transigere. Plaut. Achever et parfaire.
    \
        Transigere. Cic. Convenir et appointer de quelque affaire qui estoit en doubte, Transiger.
    \
        Negotium transigere. Cic. Mettre à fin.
    \
        Controuersiam transigere. Ci. Transiger et appointer de quelque different.
    \
        Transactum est. Brutus ad Ciceronem. C'en est faict.
    \
        Transactum putabant Herbitenses: quum iste, etc. Cic. Ils pensoyent que la chose fust toute accordee et appoinctee.

    Dictionarium latinogallicum > transigo

  • 19 pectus

    pectus, oris, n. (vielleicht zu altind. pakša-ḥ, Flügel, Achsel), die Brust an Menschen u. Tieren, I) eig., die Brust, der Brustknochen, das Brustbein, Cels., Verg. u.a.: p. latum, Plin.: pectoris latitudo, Quint.: exstare (sc. aquā) pectore tenus, Tac.: nudare pectus, Liv.: antrum pectoris, Brusthöhle, Augustin.: reserato pectore, das Innere der Brust, Ov. – Plur. poet. v. der Brust einer Person, Ov. u.a. – II) bildl., die Brust, 1) als Sitz des Mutes, der Empfindung, Neigung, Affekte usw., das Herz, Gefühl, die Seele, sed haec res mihi in pectore et corde (Herz u. Seele) curae est, Plaut.: canum fido cum pectore corda, Ter.: dura illa pectora (v. d. Samnitern), Liv.: toto pectore amare, von ganzem Herzen, Cic.: eā pietate omnium pectora imbuere, ut etc., Liv. – forti pectore, Mut, Hor.: pectore puro, Gewissen, Bewußtsein, Hor. – u. wie Herz, Seele, p. amicitiae, Freundesherz, Freund, Manil. u.a.: cara sororum pectora, Verg. – 2) als Sitz der Einsicht, des Verstandes usw., das Herz, der Sinn, die Einsicht, der Verstand, Geist, die Seele, toto pectore cogitare, Cic.: non tu corpus eras sine pectore, Hor.: pectore habere deum, v. Begeisterten, Ov.: excĭdere pectore alcis, vergessen werden, Ov.: de summo pectore dicere, unüberlegterweise, Gell.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pectus

  • 20 aeger

    aeger, gra, grum (viell. verwandt mit dem lettischen īgt, verdrießlich, mürrisch sein), unwohl, I) physisch unwohl, unpäßlich, krank, leidend, angegriffen, erschöpft (Ggstz. sanus), a) v. leb. Wesen, deren Körper usw.: α) v. den Pers. selbst: Tiro, Cic.: mulier, Ter.: sus, Verg. u. Col.: aegrum simulare, sich krank stellen, Liv. u. (alqm) aegrum simulare, vorgeben, jmd. sei krank, Aur. Vict. – graviter aeger, Cic., nimis aeger, Gell.: homines aegri gravi morbo, Cic.: gravi et periculoso morbo aeger, Liv.: gravi corporis morbo aeger, Tac.: diutinis morbis aegra corpora, Liv.: aeger pulmonibus, Lucil. fr.: aeger vulneribus, Nep., ex vulnere, Cic. – aeger corpore, Curt. (vgl. unten no. II): aeger pedibus, Sall. u. Gell.: aeger oculis ex verna intemperie, Liv.: longā navigatione aeger, Tac. – später m. Genet. od. Acc., aegra corporis, saucia animi, Apul. met. 4, 33: cuius morbi aeger esset, Val. Max. 5, 7. ext. 1: manum aeger, Tac. hist. 4, 81: pedes graviter aeger, Gell. 19, 10, 1. – subst., aeger, grī, m., der Kranke, Cic. (verb. aegri ac debiles, Lact.): u. aegra, ae, f., die Kranke, Ter. – β) v. Körper u. seinen Teilen: corpus, Cic.: corpora, Verg. u. Liv.: sinisterius brachium, Suet.: genua, Verg.: oculi, Gell.: lumina, Sen.: pars, partes, Cels.: stomachus, Hor.: dens, Mart.: quibus aeger est pulmo, Lungenkranke, Macr. – u. so vom als Körper gedachten Staate, pars rei publicae, krank = zerrüttet, Cic.: civitas, Liv.: res, Liv.: aegra vulnere Ausonia, Sil. – γ) v. körperl. Zuständen od. Tätigkeiten, leidend, valetudo, Cic. u. Gell. – u. beschwerlich, lästig, anhelitus, Verg.: balatus, Ov.: victoria, Aur. Vict.: cataplasmatum usus aeger atque difficilis aegrotanti videtur, Cael. Aur. acut. 3, 4, 38. – b) v. Gewächsen, seges, Verg.: arbor, vites, Pallad. – c) v.a. Ggstdn.: res (Ggstz. sana), Sen. de ira 1, 17, 2: moles aegra, zerrüttet, verfallen, Stat. Theb. 10, 868: quid in toto terrarum orbe validum, quid aegrum (faul, zerrüttet) fuerit, Tac. hist. 1, 4: movere et quatere quicquid usquam aegrum (Schadhaftes) foret, Tac. hist. 2, 86. – II) geistig unwohl, u. zwar von jeder Art leidenschaftlicher Aufregung, v. Liebe, Hoffnung, Furcht, Sorge, Trauer, krank, krankhaft, leidend, angegriffen, eingenommen, beklommen, verstimmt, tief gebeugt, kummerbeladen, verdrießlich, unzufrieden, mißvergnügt, bekümmert, geängstigt, a) v. Pers.u. deren Geist, Gemüt, mortalibus aegris, Lucr. 6, 1: aegra amans, Verg.: capellas protenus aeger ago, Verg.: Psyche aegerrima, Apul. met. 6, 13: aegra municipia, schwierige (den Gehorsam versagende), Tac. Agr. 32. – animus, Enn. fr. u. Sall.: animi, Liv.: cor, Enn. fr. u. Ov.: anima, mens, Ov.: pectora, Val. Flacc. – m. ab u. Abl., ab animo aeger fui, Plaut. Epid. 129. – m. bl. Abl., aegra animo, Enn. tr. 288 (213): animo magis quam corpore aeger, Liv. 21, 52, 3: minus aeger animo quam corpore, Plin. ep. 9, 22, 3: bes. m. Abl. causae, aeger ingentibus curis, Verg. Aen. 1, 208: amore, Liv. 30, 11, 3: morā, Tac. hist. 1, 31: visis, Sil. 170: animus aeger avaritiā, Sall. Iug. 29, 1: anima aegra cruciatibus, Ov. met. 9, 179: subitis bonis aegra, Sil. 7, 726: aegra periclis pectora, Sil. 15, 135: aegra laetis invidia, Stat. Theb. 1, 126. – m. Genet., aeger animi, Liv. 1, 58, 9; 2, 36, 4; 30, 15, 9. Curt. 4, 3 (13), 11. Tac. hist. 3, 58. Sil. 8, 108: m. Genet. causae, aeger consilii, Sall. hist. fr. 4, 73 (76). Stat. Theb. 11, 141: aegra sanitatis, Laev. bei Prisc. 6, 95: timoris aeger, Sil. 3, 72: delicti, Sil. 13, 52: morae, Lucan. 7, 240: rerum temere motarum, Flor. 3, 17, 9: foedi in se commissi, Augustin. de civ. dei 1, 19. – b) v. geistigen, gemütlichen od. den Geist, das Gemüt erregenden Zuständen, teils = peinlich, schmerzlich, schmerzvoll, kummervoll, verdrießlich, luctus, Lucr. u. Ov.: amor, mors, Verg.: senectus, Ov.: aegris oculis introspicere alqd, mit neidischen Augen, Tac.: numquam quicquam meo animo fuit aegrius, quam etc., Plaut. Amph. 910: u. neutr. Sing. subst., plus aegri ex hoc abitu viri quam ex adventu voluptatis cepi, Plaut. Amph. 641: sed cui nihil accidit aegri, Lucr. 5, 173. – teils = schwach, dah. auch wankend, schwankend, fides, Sil. 2, 392: spes, Sil. 9, 543. Claud. nupt. Hon. et Mar. 14. – / Komp. Neutr. aegrius, Plaut. Amph. 910. Lucr. 4, 465: Superl. aegerrimus, Sil. 8, 166. Gell. 16, 16, 1. Apul. met. 6, 13. Not. Tir. 82, 58.

    lateinisch-deutsches > aeger

См. также в других словарях:

  • Pectora — Pectus Pec tus, n.; pl. {Pectora}. [L., the breast.] (Zo[ o]l.) The breast of a bird. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • pectora — pec·to·ra (pekґtə rə) [L.] plural of pectus …   Medical dictionary

  • Abderitanae pectora plebis. — См. Абдериты …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Roditur ut scabra positum rubigine ferrum: Sic mea perpetuos curarum pectora morsus — habent. — См. Моль одежду тлит, а печаль сердце …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Quod non mortalia pectora coges, auri sacra fames — …   Википедия

  • Llibre Vermell de Montserrat — Una página del Llibre Vermell de Montserrat con la canción Mariam matrem virginem. El Llibre Vermell de Montserrat (en castellano, Libro Rojo de Montserrat) es un manuscrito conservado en el Monasterio de Montserrat, cerca de Barcelona. Contiene… …   Wikipedia Español

  • FRAGOR — apud eundem Poetam Theb. l. 8. v. 41. ubi de funere Archemori, matrisque ac famularum eius luctu, Sic alium ex alio, quamquam lassata fragorem Pectora congeminant, integratoque resultant Accensae clamore fores sonus est planctus et verberatorum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PLANCTU — dilectorum aut agnatorum hominum, magis affici umbras mortuorum, quam omnibus aliis, licet sumptuosis officiis, Gentilibus olim creditum. Statius, l. 2. Sylv. 6. v. 90. nec quod tibi Setia canos Restinxit cineres, gremio nec lubricus ossa Quod… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Wort — 1. A guids Woat pfint a guids Oat. (Steiermark.) – Firmenich, II, 767, 73. 2. A güt Wort bringt a güte Äntver (Antwort). (Warschau. Jüd. deutsch.) Freundliches Entgegenkommen gewinnt die Herzen. 3. Allen Worten ist nicht zu glauben. – Henisch,… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Pfingsthymnus — Der Pfingsthymnus „Veni creator spiritus“ (zu deutsch: Komm, Schöpfer Geist ) ist eine lateinische Dichtung, mit welcher die gläubige Gemeinde den heiligen Geist um Beistand bittet. Sie erinnert an die erste Herabkunft des Heiligen Geistes an… …   Deutsch Wikipedia

  • Veni creator spiritus — Der Pfingsthymnus „Veni creator spiritus“ (zu deutsch: „Komm, Schöpfer Geist“) ist eine lateinische Dichtung, mit welcher die gläubige Gemeinde den heiligen Geist um Beistand bittet. Sie erinnert an die erste Herabkunft des Heiligen Geistes an… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»